1 Ocak 2015 Perşembe

TAT

yaşadığımız her yıl bizi misafir ediyor aslında...onu misafir ettiğimizi düşünürken hem de..
misafir umduğunu değil bulduğunu yer...

sağını çekiyoruz solunu çekiyoruz o bir yere gitmiyor..umurunda da değil..o sabit..aceleyle kapısından geçen..geçerken ne pahasına olursa olsun ...birşeyler kapmaya çalışan bizler ..her misafirliğimiz de.. farkında olmadan yüklerimizi ağarlaştırıyoruz....kayıplarımız..zaten onun...tam kulak memesi ..kıvamındayken...bir sonraki yıla geçiyoruz...

Yeni bir yıla başlarken..sanki ..evimizin sıcağında koltuklarımıza oturmuş.birazdan .güzel bir aşk fimi
seyretme tadındayız.. yılın sonunda ise..  eski bir türk filmi seyretmiş boğazımız düğümlenmiş gibi buruk
oluyoruz...

O kadar da değil diyenlerdenim..misafiriklerimde ..herkes gibi pırıl pırıl parlayan incilerim de 
var...insanız..öyle de böyle de yaşıyoruz..yaşatıyoruz...nicelerine.. 
sezerce

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder